11 okt Zo namen jullie afscheid van het oude station
Op zondag 10 oktober namen jullie massaal afscheid van het oude stationsgebouw. Hoewel de binnenkant van het gebouw al grotendeels gesloopt is, ruimde de aannemer het puin op zodat de iconische restanten nog één keer schitterden.
De stadsgidsen namen de 700 kijklustigen mee in een reis door de spoorweggeschiedenis van Mechelen:
De lokettenzaal is een grote hal van 11,2 m bij 28,35 m groot inclusief het buffet. Dit buffet werd gescheiden van de wachtzaal door een wand met beglazing van 2,5 m hoogte, waardoor de ruimte gevoelsmatig toch een geheel blijft. Op de glazen wand werd het grote aankondigingsbord gehangen.
Bij het verlaten van de ontvangsthal passeert de reiziger een vloermozaïek van 1,5 m bij 1,5 meter van een haan “zonder sporen” die deze als het ware richting de sporen wijst.
Zicht op de catacomben van het station. In deze lange gang komen de liften uit die naar de perrons 1, 7/8 en 9/10. Gezien niet alle perrons uitgerust zijn met een roltrap, werden de mensen met een beperkte mobiliteit naar hier geleid om, onder begeleiding, naar de perrons gebracht te worden. Dit is op dit ogenblik nog steeds van toepassing.
In 1994 bouwde de NMBS een nieuw seinhuis.
De rondleiding eindigde op de nieuwe perrons 11 en 12. Het contrast kan haast niet groter: het afgeleefde, donkere gebouw versus het moderne, lichtrijke gebouw rond de perrons 11 en 12. Komende maanden wordt het oude stationsgebouw verder afgebroken en tot 2027 zal het nieuwe, multifunctionele gebouw opgetrokken worden. Een knap staaltje architectuur van Brent Turchak en een mobiliteitskruispunt die Mechelen mee op de kaart zet.
